Ушбу китоб бугунги кунда жуда долзарб мавзу – шаҳарсозлик ривожига бағишланган бироқ бу мавзу нафақат биз учун муҳимдир. Дунё бўйлаб шаҳарларнинг минтақалар, мамлакатлар иқтисодий ривожланишида ва ҳатто глобал ривожланиш жараёнида роли сезиларли даражада ошиб бормоқда.
Анъанага кўра, урбанизация (лотинча урбанус – шаҳар) «нисбатан кам сонли марказлар ва ҳудудларда фаолиятнинг фазовий концепцияси билан боғлиқ бўлган шаҳарларнинг, шаҳар турмуш тарзи ва шаҳар маданиятининг жамият ривожланишидаги ролини оширишнинг тарихий жараёни» деган маънони англатади.
«МУЛОҲАЗА: иқтисодий урбанизация» атамасини киритиб, муаллиф постиндустриал даврда иқтисодий ривожланишнинг янги характеристикасини – саноат давридаги иқтисодий ўсишнинг анъанавий омилларидан (табиий ресурсларни қазиб олиш ва қайта ишлаш, саноат ишлаб чиқариш ва ҳ.к.) фарқли ўлароқ шаҳар иқтисодиётининг ўсиши ҳисобига иқтисодий ривожланишни таъкидлашни ва бошқаларни назарда тутади.
Дарҳақиқат, замонавий янги иқтисодиёт илгари муҳим роль ўйнамаган фаолиятга асосланган (молия сектори, ахборот технологиялари, хизмат кўрсатиш соҳаси, таълим ва бошқалар).
Бундай иқтисодиёт энди табиий ресурсларни қазиб олиш жойлари билан боғлиқ эмас, балки, агар айтсам, юқори касбий меҳнат ресурслари, шу жумладан инновацияларни ишлаб чиқаришга қодир бўлганлар билан боғлиқдир.
Бир томондан, зарур ваколатлар ва қобилиятларга эга одамлар энди ўз меҳнати учун шунчаки юқори иш ҳақи билан кифояланмайдилар, балки яхши уй-жой, фаровон яшаш шароитлари, бўш вақтларини сарфлашнинг турли шакллари, таълимни яхшилаш имкониятлари ва бошқа кўплаб афзалликларни талаб қилмоқдалар.
Бошқа томондан, санаб ўтилган имкониятлар ва афзалликларни таъминлайдиган ривожланган шаҳар муҳитининг ўзи инсон капитали сифатини ошириш, янги ғоялар ва инновацияларни яратишда рақобатни ривожлантириш учун олд шартларни яратади.