– Ерұлан, есікті аш! Бұл мен Батыра , – деген дауыс есік сыртынан естілді. Ерұлан орнынан атып тұра, есікті ашты.
– Саған айтарым бар, – деп екеуі бір-біріне қатар айтты.
– Онда сен бірінші, – деді Батыра.
– Ішке кір, – деп ол Батыраны кіргізіп, өзі оның алдына түсіп, асыға жүрді. Батыра жан-жағына жалт қарай, құдды біреу оның артынан түскендей күйде болды.
Екеуі үстелге жайғасып, Ерлан бас сүйек пен қорапты үстел астынан алып шықты.
– Мыналар не?.. – деп бастап жатыр еді.
– Олардың не екенін менен сұрама, мен әлі өзім де, олардың не екенін толық білмеймін, – деді.
– Мынау бас сүйек пе? – деді Батыра таңырқай.
– Иә.
– Мына бас сүйекті ібілістікі демеш! – деді ол маңдайын тыржита.
– Жоға, қайдағы ібіліс, айттым ғой жаңа ғана – мен көп білмеймін.
– Жарайды, оларды қайдан таптың?
– Бастақ Бабадүрдің кітабындағы Тұманды аймағы жайында айтқан болатын, онда мұнараның бар екендігі, тіпті жолсызбасын да жасағандығы жөнінде, міне қара, – деп жолсызбаны Батыраға ұсынды.
– Иә, Тұманды аймағы жайында естуім бар, – деп жолсызбаны қолына алып қарады.
– Мыналардың барлығы сол мұнараның ішінен табылған заттар, – деп Ерұлан болған жайттың барлығын бүге-шүгесіне дейін Батыраға айтып берді.
– Мардалармен соғысқа түскен дейсің бе? Бірақ не үшін?
– Үстемділердің ұзақ ғұмырының сырын жасыру үшін, – деді Ерұлан еш кідірмей, – бірақ бұл – менің ойым, онда әлі біз білмейтін дүниелердің болуы ғажап емес, – деді ол. Батыра Ерұланға, сосын қорап пен бас сүйекке кезектей көз тастады. Көпке созылмаған үнсіздіктен кейін:
– Сен маған не айтайын деп едің? – деді Ерұлан үнсіз отырған Батыраға.
– Сенің дұрыс айтқаныңды айтайын деп келдім, – деді ол.
– Қалай?
– Сен маған айтып едің ғой дәрігерлер аурудың алдын алу үшін емес, олар ерекше сәбиді іздеп жүр деп.
– Иә.
– Сенің айтқаның дұрыс болды, олар мұнда ешқандай да аурудың алдын алу үшін емес, ерекше балаларды табу үшін келген. Хан оларды сол үшін жіберген, ал ауру ол жай ғана желеу, ауруды да олар өздері таратқан, – деді Батыра.
– Өздері таратқан! – деп Ерұлан таңырқады, – сен оны қайдан білдің?
– Байқадың ба, төрт күн бұрын біздің қалаға сарбаздар келді?
– Иә, бірақ неге?
– Бұл жолы олар мұнда қаланың тұрақты сарбаздарын тергеу үшін келді.
– Тергеу үшін? – деп Ерұлан тағы да қайталады, – не себепті?
– Енді мені бөле бермей тыңда. Себебі төрт күн бұрын Қамшат қаласындағы сарбаздар арасында қақтығыс болған, иә адам сенгісіз мың жылдам астам бейбітшілік орнаған хандықтың жауынгерлері бір-біріне қарсы қылыштарын кезейді дегенге сену қиын – сол себепті бізге жақын, басқа қалалардың қолбасшылары бірігіп құрылтай өткізді, онда тек қаланың бас қолбасшылары ғана қатысты, менің жолым болып, олардың әнгімелерінің біразын тыңдадым. Қамшаттағы сарбаздардың бір-бірімен соғысуының себебі – бала үшін, олар бала үшін соғысқан.