Шәҗәрә агачы түбәндәге китаптан алынды: Галимджан Ибрагимов: документы и факты; Галимджан Ибрагимов глазами молодых / авт. – сост. М. Х. Ибрагимов. – Казань: Татар. кн. изд-во, 2012. – С. 293.
Мөтәәссир – тәэсирләндем.
Ниһаясез фәза – чиксез бушлык, күк йөзе.
Мөтәкәббиранә – горур, масаюлы.
Тәсдикъ итү – раслау, тану.
Кибер – олылык, горурлык.
Ләтафәт – гүзәллек, матурлык.
Фәгъгаль – көчле, куәтле.
Изтираб – борчылу, дулкынлану.
Әварә кылу – хыялны җигү, артык мавыгып хыяллану.
Илаһият – Аллага, күкләргә бәйле.
Хадимә – асрау, йомышчы хатын-кыз.
Мөхаль – булмый торган, мөмкин булмаган.
Мәсәлсез – чагыштырмаслык.
Моктәдир – сәләтле, куәтле.
Җәмаль – матурлык, күркәмлек.
Сөкүнәт – «онытылу», «хәрәкәтсезлек» мәгънәсендә.
Гарше көрси – күк тәхете.
Фәрраш – мәчет хезмәтчесе.
Хәзәр диңгезе – Каспий диңгезе.
Бәдәл хаҗ – ялланып, кеше өчен хаҗга бару.
Тәваф кылу – күрергә бару.
Дәрья – «диңгез», «океан» мәгънәсендә.
Фөрьяд – ялвару, ярдәм сорап кычкыру.
Манигъ – киртә, тоткарлык.
Тәравих – ураза аендагы кичке намаз.
Сарт – үзбәк халкын Октябрь инкылабына кадәр мыскыллап шулай атаганнар.
Ноткың белән – телең сөйләгәнчә.
Шул игътикад – шулай дип ышану.
Кәшеф иттерү – ачыш ясату.
Хәйрәт – искитү, аптырау.
Үзеңне тәгъйин итү – кем икәнеңне билгеләү, әйтү.
Тәхсил итү – өйрәнү, уку.
Фидия – үлгән кешенең гөнаһын йолып алу өчен бирелгән мал.