Oznacza to, że w rzeczywistości zmiana ról u ludzi w tym trójkącie jest obowiązkowa. Co więcej, można powiedzieć, że ten, który jest ofiarą, jest jednocześnie w pewnym sensie prześladowcą i wybawicielem.
Na przykład ciśnienie krwi kobiety wzrasta i czuje się ofiarą. Ciśnienie wzrasta, ponieważ martwi się o syna, którego chce nakarmić, aby go ogrzać i tak dalej, to znaczy „uratować”, ponieważ uważa synową za prześladowcę, który zamęczył jej ukochanego syna.
Jednocześnie jej syn, który musi porzucić żonę i polecieć do matki, czuje się ofiarą, a ona jest dla niego prześladowcą, bo zmusza go do cierpienia. Żona tego mężczyzny w tym przypadku jest wybawicielem. Jednak w stosunku do teściowej jest prześladowcą, bo jej nie lubi. Oznacza to, że każda osoba jednocześnie w stosunku do innych ma w sobie te trzy role. Matka w tym przykładzie jest ofiarą cierpiącą rzekomo od synowej, prześladowca synowej i wybawiciel syna. Syn jest wybawicielem matki, a jednocześnie ofiarą konfliktu dwóch jego ukochanych kobiet, a także prześladowcą wobec każdej z nich, gdy są w konflikcie. Synowa jest ofiarą i prześladowcą wobec teściowej i wybawicielem dla męża.
Dlaczego ten trójkąt jest ogólnie uważany za niezdrowy? Wydaje się normalne, że wszyscy istnieją w tych współzależnych związkach. Dlaczego to nie jest normalne?
To nie jest normalne, tylko dlatego, że to wszystko manipulacja. Oznacza to, że jest to zachowanie manipulacyjne każdego z uczestników trójkąta. Nawet jeśli ta manipulacja nie zostanie zrealizowana. A czym właściwie jest manipulacja? To wtedy jedna osoba zmusza drugą do zrobienia czegoś, czego nie chciała.