Opisz sytuację, w której masz myśl i z nią pracujemy tak, jakbyś rozmawiał o tym z osobą, z którą jedziesz pociągiem. Sam wybierz długość tej i kolejnych opowieści. Napisz tyle, ile chcesz napisać.
„Wiesz, mam ukochaną osobę. Kiedy nie nawiązuje pierwszego kontaktu, zaczynam myśleć, że to tylko moje złudzenie, ale tak naprawdę wcale się mną nie interesuje”.
Następnie opisz tę samą sytuację, jakbyś opowiadał ją najbliższej osobie, która rozumie Cię jak nikt inny.
„Wiesz, dawno się tak nie zakochiwałam! Wydawało mi się, że w moim wieku jest to zupełnie niemożliwe. Jest dla mnie bardzo drogi. Doceniam każdą minutę mojego życia, w której on jest teraz. Dlatego tak bardzo boję się go stracić, jestem przerażona do szaleństwa. I zdaję sobie sprawę, że nie chodzi o niego, ale o moje obawy. Muszę się nauczyć, jak sobie z nimi radzić. Czekałam dzisiaj, aż się ze mną skontaktuje. Tak bardzo chciałam, żeby zrobił to pierwszy. Jednak moje oczekiwania się nie spełniły. Odpowiedział mi tylko na to, co ja mu wysłałam. Skromnie tak, kulturalnie … jak przyjaciel. To mi za mało! I to jest dla mnie bardzo trudne”.
Następnie opisz tę samą sytuację, jakbyś zwracał się do Boga lub wszechświata (kto lub co jest Ci bliższe w ideologii. Jeśli jesteś ateistą, zwróć się do fikcyjnego wszechwiedzącego umysłu).
„Jak bym chciała, Panie, aby ten człowiek mnie kochał! Jednak ciągle wątpię, że tak jest. Boję się, że brakuje mi przekonania o tym dla mojego spokoju. Chociaż do kogo to mówię … przecież doskonale wiesz, że bez względu na to, jak bardzo człowiek mnie kocha, zawsze staram się w to wątpić… nawet jeśli jest to całkowicie bezpodstawne. Dzisiaj: nie napisał do mnie, a ja jestem już cała pogrążona w bólu, zanurzona w nim nie mogę normalnie żyć…”
A teraz opisz tę samą sytuację w imieniu osoby w niej zaangażowanej. To znaczy, główny uczestnik sytuacji, po tobie.
„Dużo pracy. Zmęczyłem się. Napisała do mnie dzisiaj, więc pamięta – to dobrze. Boli mnie noga. Idę spać”.
Po wykonaniu ćwiczenia obserwuj, co dzieje się teraz z Twoimi myślami na temat możliwej do zrozumienia sytuacji. Zwróć uwagę na uczucia. Oceń: co się w nich zmienia? Jeśli myśl się zmieniła, a negatywne emocje osłabły, możesz dalej pracować nad myślami z pierwszej listy. Jeśli negatywne emocje są nadal odczuwalne wystarczająco mocno, możesz wykonać następujące ćwiczenie: