Psycholog – Oznacza to, że wszystko zrobiliśmy dobrze, tylko jutro możemy też dodać trochę emocji. Nie zapominamy, że poruszamy się, przekształcając dokładnie z logiki, dokładnie z myśli, części poznawczej. I nie powinniśmy ustępować przed uczuciami, które mogą się pojawić, a mogą się pojawić, bo kopiemy w głąb nieświadomości. I coś tam jeszcze może powstać. Ale trzeba iść z taką logiką, jaka jest teraz. Przypomniałem sobie, że są takie komórki i zrobiło się lepiej. Tu jest więcej pracy do wykonania.
Klient – Nie powiedziałem, jakie mam odczucia. Okazuje się, że to uczucie ukształtowałem w rekina. Strach przed śmiercią.
Psycholog – Możemy wyznaczyć to uczucie lub nie. Jeśli chcesz o tym porozmawiać, to tak. Nigdy nie proszę Cię o opisanie mi tego uczucia, bo rozumiem, że gdy ułożysz je w obraz, będzie ono dla mnie bardziej zrozumiałe niż Twoje słowa.
Klient – Czy istnieje możliwość zmiany rekina, czy musi on pozostać taki, jaki był do końca pracy?
Psycholog – Możemy zmienić rekina, ale nie możemy pozwolić na złamanie metafory. Nie możemy zamienić go w śledzia, ale możemy zrobić tak, że tam np. wpadło do wody coś, co jest bardziej interesujące dla rekina. Zostaje, ale może się rozpraszać. Możemy wykonać kilka manewrów, które nie zniszczą samej metafory. W zasadzie osoba będzie to czuła w sobie, bo jeśli zrobi coś, co nie jest prawdziwe, to będzie się czuła oszukana, będzie czuła, że nie ma ulgi. I zamiast tego mini wglądu, ulgi, będzie stan jakiejś nieprawdy.