Дар вакти таомхурй Борис ба гирду атроф нигариста, тамоми бародаронро ба ёди зехни сунъии худ навишт – майзадагон ва нашъамандони дируз бо либоси тозаву озода пушида, дар чехраашон сурх буд. Ҳама бедор ва ҳушёр буданд. Танҳо яке аз онҳо – Дмитрий, ки баъдтар Борис ному насабашро аз базаи Вазорати корҳои дохилӣ фаҳмид, акси чеҳраи ӯро муқоиса карда, хира буд. Дмитрий аз ақл берун шуд, ӯ, раҳбари гурӯҳи муташаккил, дар ин ҷо лона кард. Ӯ мебоист имшаб як гурӯҳи героинро барои интиқоли минбаъда ба Аврупо ба дайр меовард. Ва он гоҳ ин нав. Ба сифати штурман ва посбон таъин шудааст. «Новобаста аз он ки вай аз милисахо чй тавр биоробот буд, – фикр мекард Дмитрий. Рӯдааш дар тӯли солҳои зиндон ва «сайёҳон» -и тӯлонӣ ба зон нагузошт. «Имшаб, ректор падар Филипп бо кори худ дар шаҳр, ба епархия меравад. Роҳиб Андрей хоб хоҳад кард ва монах Сергиус шабона дар маъбад барои тамоми ҷаҳон дуо хоҳад кард. Аммо ин бо дасти дардовар дохил карда нашудааст. дар накшахои ман. рузе мешавад, хурок мешавад, – аз дил гузаронд Дмитрий ва ба нушидани чой шуруъ кард.
Борис бошад, ба китобхона рафт, чанд китоб гирифт. Дар он ҷо Теофан Реклюс бо «Таназании ноаён» ва Ҷон аз нардбон ва ғайра буданд. Дар таҳхона кати эстакадае буд, ки аз тахтаҳо васл карда шуда буд, ки дар он Борис як даста китобҳоро печонида буд. Дасти ҷарроҳӣ дард мекард, дарзҳо ҳанӯз аз биологӣ бардошта нашуда буданд. Мувофиқи маълумоти сенсорҳои бадан, ҳама чиз муқаррарӣ буд, дар давоми 48 соат пур карда шуд. Ҳарчанд ӯ як-ду соат хоб мекард, то шаб нахобад, балки китобхонӣ кунад ва гирди дайр давр занад.
Ҳаво торик мешуд… Борис тавонист як-ду соат дар камерааш хоб кунад – касе ӯро ба ташвиш наовард, ҳама дар итоаткорӣ буданд. Вакти он буд, ки барои адои намози шоми фарзӣ ва ҳукмронии бародарона ба маъбад равем. Ки ӯ кард.
Борис аз ҳама каме пештар истода, худро баробар убур кард, ки ба масеҳӣ мувофиқ буд, аммо аз берун чашмонашро ба худ нигоҳ дошт. гуё худро бо чашми бародаронаш медид. Вай дар худаш биоробот надод – хўрд, хоб кард ва мисли одам намоз хонд. Вай медонист, ки Ақли Олӣ бешубҳа вуҷуд дорад, аммо ба таври догматикӣ, ҳамчун инсон, ӯ ҳанӯз имони кам дошт ва ҳар як мавҷудияти дуюми худро дар рӯи замин эҳсос намекард. Ғамхории ӯ дар бораи ӯ.
Қарори шом ба охир расид, бародарон дар як давра истода, аз он гузашта, аз ҳамдигар бахшиш пурсиданд. Пас аз тарк кардани маъбад, Борис фикр карданро осон ҳис кард. Ин бори аввал дар муддати тӯлонӣ буд. Системам интеллектуалии биоробот кори пурчушу хуруши майнаро дар лахзаи дуои умумии бародарона кайд кард ва акнун майна андаке дам гирифт, ки ин як навъ эйфорияи шодмонй хизмат мекард. Ин файз набуд, он эҳсоси номаълуме буд, ки ба хотири он Biomax 21 ба дайр омад.