Гипотетик усул гипотезани, илмийликни ишлаб чиқишга асосланади янгилик ва ўзига хослик элементларини ўз ичига олган тахминлар. Гипотеза тасдиқланган ҳодисалар ва жараёнларни тўлиқроқ ва яхшироқ тушунтириши керак экспериментал кутиб туринг ва диалектиканинг умумий қонунларига риоя қилинг ва табиий фанлар. Ушбу тадқиқот усули асосий ва энг кўп амалий фанларда кенг тарқалган.
Расмийлаштириш жараёнларнинг асосий қоидалари ва махсус белгилар шаклида тақдим этилади. Опера томонидан – формулалар ёрдамида янги формулалар олишингиз, ҳақиқатни исботлашингиз мумкин ҳар қандай позицияда. Формаллаштириш алгоритмик учун асосдир ва дастурлашдир. Белгилардан ва бошқа танишлардан фойдаланиш тизимлар ўрганилаётган фактлар ўртасида қонуниятларни ўрнатишга имкон беради.
Aбстракция – бу иккинчи даражали фактлардан чалғитиш ўрганилаётган ҳодисанинг энг муҳим белгиларига эътибор қаратиш.
Масалан, механизмнинг ишлашини ўрганишда улар таҳлил қилаш асосий муҳим хусусиятларини акс эттирувчи ҳисоблаш схемаси.
Рангли. Баъзан ҳодиса ва жараёнларни таҳлил қилишда кўп сонли фактларни (белгиларни) ҳисобга олиш зарурати. Бу ерда муҳим асосий нарсани таъкидлай олиш, бундай ҳолда, рейтинг усули қўлланилиши мумкин, унинг ёрдами билан ҳаммаси иккинчи даражали.
Умумлаштириш – объектларнинг умумий хусусиятлари ва муносабатларини ўрнатиш ва ҳодисалар;
– асосий нарсани акс эттирувчи умумий тушунчанинг таърифи;
– бу синф объектлари ёки ҳодисаларининг асосий белгилари.
Бироқ, умумлаштириш муҳим эмас, балки ҳар қандайини танлашда ифодаланиши мумкин объект ёки ҳодисанинг белгилари. Ушбу тадқиқот умумий усулга асосланади, хусусий ва бирлик фалсафий категорияларида.
Тарихий метод пайдо бўлишини, шаклланишини ўрганиш имконини беради жараён ва ҳодисаларнинг хронологик кетма-кетликда ривожланиши ва ривожланиши ички ва ташқи алоқаларни, нақшларни ва аниқлаш учун. Ушбу тадқиқот усули, асосан, табиий ва тарих фанларида қўлланилади. Aмалда фанлар, масалан, ривожланиши ва шаклланишини ўрганишда қўлланилади фан ва техниканинг айрим соҳалари.
Илмий усул сифатида мавҳумликдан конкретликка кўтарилишда билим шундан иборатки, тадқиқотчи аввало асосий алоқани топади, ўрганилаётган мавзуда (ҳодисаларда). Кейин, унинг қандай ўзгаришини кузатиб бориб турли шароитларда янги алоқаларни очади ва шу тарзда унинг моҳиятининг тўлиқлигини акс эттиради.