Ул бит бары сызыклар.
Көзге һәрчак дөресен сөйли,
Һич үпкәләмә аңа.
Бәхетле итеп елмай,
Елмайган кеше матур була.
Бар да тели үзгәрергә,
Риза булмыйча танау, иренгә.
Төзәтмә табигатьне, белеп тор,
Алла – иң яхшы скульптор!
Тургай бигрәк кыен яши —
Песи аңа комачаулый.
Рәхәт сулап, тыныч атлап,
Җиргә төшеп йөри алмый.
Үз кадерен белә тургай,
Ул песи өчен туган мени?
Гарләнмичә, песи азыгы
Булырга ул җыенмый!
Тургай, теләсә җиңел генә
Болытка очып менә ала.
Тели икән, тәрәзәдән кереп,
Өй эчендә оча ала.
Кем аның өчен песи,
Бер йон кисәге инде.
Тургайның ачуы килеп,
Кинәт сызгырган иде.
Песи калтырап төште,
Артка табан чигенде.
Күз ачып йомган арада
Песидән җилләр исте.
Менә шулай, дускайларым,
Яшәгез кыю булып.
Курку берүзе яшәсен әйдә,
Куркып кына тын алып.
Кыш бөтенләй булмый диләр,
Кайсы бер чит җирләрдә.
Оҗмахка охшап тора,
Әй рәхәттер инде анда.
Тәнгә җылы, һавасы саф,
Җимеш үсә ел әйләнәсенә.
Барып яшәргә шунда
Барыбер тартмый күнелем.
Чыгып китсәм, югала бит
Искиткеч дүрт мизгелем.
Кар шыгырдый аяк астында
Яуган чакта энҗе бөртекләр.
Кызарган алма кебек,
Матурланып китә битләр.
Әле яңгыр ява, әле кар,
Әле көзге җилләр исә.
Язын табигать уянса,
Үзе бер зур мөгҗизә.
Туган ягым болыннары,
Якын урман, таулары,
Чылтырап аккан чишмәләре,
Нинди матур кешеләре.
Ничек ташлап китәм барсын,
Юк, миннән булмый.
Яфрак кебек саргаермын
Сагынуга түзә алмый.
Юк, китмим, ташламыйм,
Туып үскән җиремне.
Тынычлан күңелем, борчылма,
Без калабыз монда.
Терәк кирәк Ватаныма —
Әле аның авыр чагы.
Бар да үтәр, әйбәтләнер,
Нык көчле минем илем.
Авырлыклар җиңеп чыгып,
Зур дәүләткә әйләнер.
Күкрәк киереп, горурланып,
Яшәрбез әле шатланып.
Безгә сокланыр илләр,
Дуслашырга бар да теләр.
Нык тор илем, бирешмә,
Без – синең белән бергә!
Бар минем шәп песием,
Беркемгә аны бирмим,
Үзе акыллы, үзе тыйнак,
Шым гына утыра карап.
Нәрсә бирсәң шуны ашый,
Холыксызланып тормый.
Минем белән чәй әчә,
Кыздырган бәрәңге ашый.
Кеше кебек утыра,
Мин сөйләгәнне тыңлый.
Нәрсә дисәң дә аңлый,
Тик җавап кына бирми,
Бик сөйләшер иде дә,
Эх, татар телен белми.
Маймыл базарга барган,
Яңа киемнәр алган.
Ертык чалбар, тишек күлмәк,
Аңлашылды, мода куа, димәк.
Куян кунакка килгән,
Кыска күлмәген кигән.
Аяклары кәкре икән,
Үзе шуны белә микән?
Йорт алдында күмәкләп
Өй-өй уйный бәләкәй кызлар,