Сабанчы өстендә өянкеләр
Туган йортның өянкеләре.
Истәлекле, кадерлеләр миңа,
Өянкеләр-әтием ядъкәре.
Топелләр астыннан биш тәрәзә карый
Биш тәрәзә – бар да моңсулар.
Берәү дә юк
Гөрләп торган өйдә,
Кемне искә алма, юк шулар.
Алтау гөрләп үстек шул ояда,
Бәгырьләре әти, әнинең.
Таралыштык, кош балаларыдай,
Ятим итеп йортын әтинең.
Әлдә күз алдымда
Абый һәм апалар
Бишәү чана шуган вакытлар.
Каенлыкка кадәр бара иде чана,
И шунда кичергән шатлыклар.
Каплы чана – мәрхүм әти кулы,
Утырабыз да шуның эченә,
Чишмә таудан төшеп китә чана,
Тик каушамый утыр, түз генә.
Алтау гөрләп үстек бер ояда,
Тоеп әти, әни җылысын.
Ул вакытта искә дә килмәде
Өйнең шулай ятим каласын.
Чишмә тау буйлары яшел чирәм,
Әллә анда бетнек үсәме?
Сагынуларым инде чиктән ашты,
Сабырлыгым белмим күпкәме?