Ахмет Байтұрсынұлы қайраткер жандар «тыныштықпен өмір сүре алмайды. Өйткені көздеген мақсатының, ойлаған мұратының жолында неден де болса қайту жоқ», – дейді.
Иә, Шәкең дәл осындай жан. Алматыда отырып, ел жаққа елегізіп жүреді. Қостанай сахарасында болып жатқан уақиғаларға, құбылыстарға құлағын түріп, ел тынысын біледі. Қостанай, Рудный сияқты қалалардың құрметті азаматы, тек атақ қана емес, ел алдындағы жауапкершілік деп танитын Шәкең өз қарызы мен парызын терең түсінетін адам.
Бірде Шәкең, Алаш зиялылары қазақ еліне автономия алып бермекші болған кезде еліміздің ішіндегі орыстардың қолдау көрсетуге талаптанғанын айта келіп: «Шіркін-ай, бабаларымыз бәрін де ойластырған, алып-қаштылыққа салмаған, ел қамын ойлаудан танбаған, әдіс-амал, күш-өнерді қатар жұмсап, қайрат қылған. Осы күнгі кейбір ұр да жық, кіресілі-шығасылы есі бар інілеріміздің кейбірі сол орыстарды «келімсек» деп кемітіп, баяғы отаршылық заманының қармысын бүгінгі ұрпақтан алғысы келеді. Нұрсұлтан Әбішұлының ұрпақтар сабақтастығы туралы концепциясы ойға қонады…» – деген еді.
Ұлт ұстазы Ахаң қайраткерліктің іске, әуреге жараған екі түрін айта келіп: «биік нәрсе қандай сәулетті, көзге көрнекті, көңілге тамаша көрініп сұқтандырса, таңдандырса, төмен нәрсе өзінің төмендігімен, ұсақтығымен көзге күйкі, көңілге олқы көрініп, күлкіңді келтіреді», – деген екен жарықтық. Шәкең ағамыз іске жаратылған биік тұлға, ойшыл, сыршыл қайраткер «көзге көрнекті, көңілге тамаша көрінетін» биік бойы бар, терең ойы бар, жанын арына садақа қылатын ел Азаматы. Жаңа заманда берекесіз сөзі көп, үлгісі мен өнегесі жоқ жандарға Шәкең аянышпен қарайды, биік азаматтық тұрғыдан ел мақсатын саралайды.
Елағасы Шәкең бүгінде тәуелсіздікті баянды етуге бағыт ұстаған шерудің алдыңғы шебінде. Қан майданды басынан өткеріп, елу жыл қаһармандық еңбек еткен, ұл өсірген, қыз өсірген ел ағасы болып, топ бастаған, жалынды сөз тастаған Шәкең бұл күнде де маңдайы жарқырап, жасампаздықтың нұры таймаған қара көздері нұр шашып, болашаққа жастарды бастап барады. Елінің қажымас қара нары болып жаратылған абзал ағамыз біздің Шәкең осындай!
«Қазақ әдебиеті», 18 маусым, 1999 ж.
П. ЧЕРНЫШ,
бывший секретарь Костанайского обкома партии, краевед
В эти дни наша область готовится отметить юбилей – свое 70-летие. В средствах массовой информации широко обсуждается эта славная дата, приводятся убедительные примеры дости- жений трудящихся области и города. За этими достижениями, за каждой ступенькой роста стоят коллективы, наши труженики. И, конечно же, организаторы производства, талантливые, компетентные, волевые, авторитетные вожаки, без которых немыслимо любое движение вперед. Наш долг вспомнить о таких поименно, они этого заслужили.