– Сіздер алдымен жүйке ауыруларын зерттейтін дәрігерге барғандарыңыз дұрыс болар. Ол кісі қазір өзінде, кабинеті төртінші қабатта, – дейді терапевт.
– Төртінші қабатқа ақырындап өзім көтерілемін, – деп, Бақыт тәте қос қолдап, баспалдақтың қанатынан ұстады.
– Пока вы таким образом будете подниматься целый час пройдет. Давайте, я вас возьму на руки и быстренько поднимемся на четвертый этаж, – деді де Серік тәтесін көтеріп алып төртінші қабатқа шықты.
Дәрігер – жүзі жылы, ұзын бойлы, орта жастағы адам екен. Ол кісі тәтенің қолындағы қағаздарын алып оқыды да өзінің кәсіби тексерісіне кірісті. Одан кейін алдындағы науқасқа қарап:
– Где у вас болит? – деп сұрайды.
– У меня нигде не болит, у меня слабость во всем теле. Мне даже трудно поднять свою сумочку, ноги плохо слушаются. Сейчас меня на четвертый этаж на руках принесли. И память плохая. Я временами ничего не помню. – деді Бақыт тәте дәрігерге қарап.
– Зачем, надо было меня вызвать, и я пришел бы к вам, – деді де өзінің шығарған қортындысын жазып, тәтемен бірге дәлізге шықты.
Дәлізде Аймен әпкесі мен Серік тұр еді.
– Здраствуйте, вы привели пациентку!?
– Да, добрый день. Что скажете по поводу моей сестры? – деп сұрады әпкесі қобалжып.
– Не переживайте, ей надо серьезно лечиться. Если сказать по моей части, то у нее нарушено координация движения и атеросклероз. Это все последствия ее основной болезни.
Я все здесь написал. Ей нужно амбулаторное лечение, – деп, дәрігер Бақыт тәтенің емдік құжаттарын Аймен тәтенің қолына берді.
– Хорошо, спасибо вам большое, – деп, Серік Бақыт тәтені көтеріп алды да төменге түсті.
Кешке жақын үйге Берік аға мен Алма тәте келді. Шай үстінде Бақыт тәтенің жағдайын сөйлесті.
– Мына қиын-қыстаң заманда ауыруханаларда сонша жағдай жоқ. Аймен, ертең екеуміз қалалық ауырухананың бас дәрігеріне барайық. Мен ол кісіні жақсы танимын, – деді Алма тәте.
Конец ознакомительного фрагмента.