– Хм… дзякуй.
– Смешна будзе, напэўна, але ты больш праяўляеш клопату пра мяне, чым некаторыя людзі, якіх я ведаў раней.
– Ой, не ілсьці мне.
– Ві, я сур'ёзна.
– Ну, добра, добра. Але ж і мне ў гэтым таксама ёсць свой сэнс.
– Растлумач.
– Мы тут з табой ўвязаныя як сімбіёнты. Мы не паразітуем адзін на адным, а дапаўняем адзін аднаго. Мая задача забяспечыць тваю бяспеку, паколькі маё існаванне залежыць ад цябе. Калі вельмі груба казаць, то калі ты загінеш, то пратаколы маёй сістэмы настроены так, што і мне пагражае лічбавая смерць. Я не ведаю, ці будзе гэта так жа балюча, як гэта адчуваюць людзі, але ўся мая асоба знікне. А я пакуль неяк не гатовая да гэтага.
– Эк, ты загнула…
– Ну так… Аж у самой мурашкі па скуры…
– Ві, ты чаго гэта? Усё ж добра! Ніхто не збіраецца паміраць! Нават хварэць!
– Слухай, напэўна, я прымудрыла з наладамі чалавечнасці…
– Ну, усё нармальна. Ты ж дзяўчынка!
– Пайшоў ты!
– О, усё нармальна! Вярнулася ранейшая Ві!
– Дык я і не сыходзіла.
– Лады, усё абмеркавалі?
– Ага.
– Вось і слаўна. Прагуляемся?
– Спатканне?
– Не дачакаешся!
– Тады пайшлі.
Прагульваючыся за плотам, кожны з іх выконваў нешта сваё. Ві калібравала датчыкі, наладжвала адчувальную апаратуру для зняцця паказанняў ва ўмовах недастатковай асветленасці. Лакі ж проста бяздумна карабкаўся на ўсякія пагоркі і насыпы, пералазіў праз паваленыя дрэвы і пераскокваў праз лужыны. Гадзіна такой прагулкі даволі добра выматала яго, але навіна, паведамленая Ві, не магла не парадаваць:
– Тонус тваіх цягліц ніжніх канечнасцяў павысіўся і замацаваўся. Залішняя малочная кіслата будзе выведзена праз шэсць гадзін сну. Кажучы чалавечай мовай, паспіш і зможаш праходзіць без звычайнай стомленасці на пяць-сем кіламетраў больш.
– Ты хочаш сказаць, што ўсе паказчыкі можна паляпшаць?
– Менавіта гэта я і кажу.
– Пачакай, а што менавіта можна палепшыць? Гэта значыць, я разумею, што фізічныя дадзеныя можна натрэніраваць.
– Трэніраваць, як ты кажаш, можна ўсё.
– У сэнсе?
– Мозг – гэта таксама, свайго роду, цягліца. Яго таксама можна трэніраваць.
– Опанькі, а вось адсюль, калі ласка, больш падрабязна.
– Лакі, я ўжо задзейнічала ўсе свае магчымасці для гэтага. Мы маем зносіны з табой і ты атрымліваеш новыя веды. Гэта і ёсць адзін з відаў трэніроўкі. Часам ты атрымліваеш магчымасць кіраваць падзеямі, прымаючы рашэнні, засноўваўшыся, толькі на свае веды і думкі. Я ўсяго толькі кантралюю, каб ты не змог нанесці сабе шкоды. І ведаеш, тая гнуткасць, якой валодае твой розум, заслугоўвае хвалы…