Kolejnym działaniem jest kształtowanie – również w sposób otwarty – pożądanego obrazu siebie po rozwiązaniu tego problemu, który jest analizowany, a zmiany są testowane pod kątem przyjazności dla środowiska.
Dalej, między tymi portretami zbiera się otwarcie obraz, którego oczekuję osoba w przyszłości, jeśli nie podejmie żadnych działań, i omawiamy go. Czasem ten obraz motywuje klienta do działania, a czasem pokazuje, że nic strasznego się nie stanie i daje poczucie spokoju w obecnej sytuacji.
Następnie określa się kroki w kierunku osiągnięcia pożądanego obrazu i planowana jest terapia.
ĆWICZENIE „PIERWSZY KROK”
Wskazane jest użycie talii transformatorowe „Midi” „Roboty” lub „To we mnie” (w przeciwnym razie technikę można wykonać z pomocą talii z twarzami i uniwersalnymi).
Umożliwia zmianę poglądu na sytuację i podążanie w kierunku jej rozwiązania.
Klient zapraszany jest do zebrania swojego portretu w sposób otwarty w sytuacji, która go niepokoi. Portret jest omawiany.
Następnie proszeni są o abstrahowanie od swojego problemu i skupienie się tylko na powstałym małym człowieku, spojrzenie na niego z dystansu i wybranie jednego szczegółu, rzeczy w jego ciele, którą należy wymienić, aby poczuł się lepiej. Ważne jest, aby „pomóc” dokładnie obrazowi, nie próbując powiązać go z problemem. Po omówieniu, który element należy usunąć lub zastąpić wyobrażonym, przejdź do następnej czynności.
Klient jest proszony o powrót mentalny do swojego problemu i zastanowienie się, jaka może być zmiana w realnym życiu klienta zgodnie z metaforyczną zmianą w człowieku. Ten etap jest opcjonalny. Jeśli klient przy drugiej akcji, po zmianie obrazu, odczuł poprawę, to nie jest konieczne przenoszenie tego na poziom świadomości, a czasami jest to niepożądane. Ważne jest, aby pozostawić osobę po ćwiczeniu w stanie bardziej zasobnym niż wcześniej.