Шигъри көндәлек. Шигырь. Том 9. Стихи - страница 5

Шрифт
Интервал

Дәрес барсә тәнәфесен көтеп,

Озак кебек вакыт үтелә.

Өй эшләре әзер булмаганда,

Шундый курыку хисе көтелә.


Сәер уйлар башта кунак була,

Уйландырып әллә куркытып.

Атлаганда ашыкмыйча гына,

Язмыш юлларына юл тотып.

Сөяркә кебек (нәсер)

Акча шундый әйбер инде ул,
Бер керә дә, бер чыга.
Аның кереп чыгуына,
Башыңа төшкәч, чыда.
Колы гына булу түгел,
Акча сине басканда.
Рубльнең син кәләше,
Кая гына качсаңда.
Сине эзләп йөрмидә ул,
Ә син, «өмет итәсең…»
Уйларгада мөмкин түгел,
Ничә тапкыр «китәсен».
Керә чыга, иртә кичен,
Шомара кесәләрең.
Күпме җыелырлар иде,
Бушаган шешәләрең.
Киендерә, чишендерә,
Шәп шәрәдә калдыра.
Кесәңдәге «үз байлыгың»,
Тезләндерә алдына.
Ике кулга, өч бияләй,
Кирәге чыгар, диеп.
Бәлки башта караргадыр
Өчесен бергә киеп…

Тәрҗемә…

Борынгы hинд дәүләтендә,
Язылган олы китап.
Барысында бу дөньяда,
Бетермәс өчен бутап.

Белгәннәр бар, белмәгәннәр,

Ишеткәннәр күргәннәр.

Кызганычы, күпме халык,

Белә алмыйча үлгәннәр.

Шахмат кебек 64 тән,
Китапның эчтәлеге.
Язылуы бик тәфсилле,
Мәхәббәт нечкәлеге.
Татарчага тәрҗемәсе,
Бердә булмады микән.
Татарыма бүләк булсын
Татарча- «Чулман иртән».
Ятсада, торганда да,
«Китап укып утыра».
Ничек булган китап исеме?
Була. а.а.у.р.!
(«Чулман иртән» – русча).

Шәхси юл

Шәхси, ягъни үзенеке генә,
Була урыннары кешенең.
Төзәтергә кирәк түгелләре,
Үэе сайлап кылган эшенең.
Ялгышлары бары үзенеке,
Саваплары бары үзенә.
Үзгәрәме кеше язмышлары,
Колак салып кеше сүзенә.
Кеше сайлый үзе тормыш юлын,
Озак эзләп кайчак, табыла.
Кайчагында юллар ачылалар,
Көтмәгәндә, кайчак ябыла.
Олы бәхет, бергә була алу,
Тою барын, туган, дусларны.
Тиеш сүзен читкә куеп торып,
Эшли алу күңел кушканны.
Ният булып, уйлар үсә алса,
Гамәлләргә алар әйләнеп.
Гомер озынлыгы сузылмый ул,
Беркемгә дә булмый «бәйләнеп».

Озын да, кыска да

Армиядә булып кайта егет,
Бик күпләрне күреп өйрәнеп.
Артык тырышудан микән инде.
Кайберәүләр кайта өйләнеп.
Бер мисалы булып бу тормышның
Кыска гына, булган арасы.
Якты дөнья, ул армиядә кебек,
Ә аннаң соң, күпме барасы.
Кыска гына тоелсада гомер,
Мәңгелеккә дәрес аласың.
Өлгерсәңдә күпне аңларга,
Җитешмичә, күпме каласың.
Белгәннәрең олы юлдаш кебек,
Белмәгәне, димәк язамаста.
Мәңгелеккә әзер булмаганга,
Юлдаш итеп беркем алмаста.
Ышанмасаң кичләр буласына,
Синең уен, синең эшләрең.
Кояш баеп, йокы кермәгәндә,
Ничек үтәр микән кичләрең…

Кыек юл

Турылары, бормалысы була,

Следующая страница