Ժորժ մի պահ ուզեց ասել. «Բայց ես էլ կասկածանքներ ունեի», սակայն գերադասեց լռել։
– Երևի ուզում ես իմանալ այս ամբողջ բեմադրության իմաստը,– շարունակեց դեսպանը։
– Այո, կուզենայի իմանալ։
– Կարծում եմ, լավ էլ գիտես, բայց գերադասում ես չիմացության մատնել։ Գրողը տանի, պարզից էլ պարզ է, որ մեզ պետք են Պռուսիայի անսպառ ռեսուրսները, նրա օգտակար հանածոները։ Պռուսիան մեզ պետք է որպես մեր երկրի ու կոալիցիայի տնտեսության մարտկոց։ Արդար չի երբ աշխարհի ռեսուրսների մեկ քառորդ մասը գտնվում է մի անտանելի պետության հպատակության տակ։ Քանի որ պռուսացիները վայրենի ժողովուրդ են ու առանց պայքարի չեն հանձնվի, մեր նպատակն է այդ վայրենիներին աստիճանաբար ընտելացնել ու ծառայեցնել մեր շահերին։ Հակառակ դեպքում կփլուզենք Պռուսիան։ Ժորժ, չէինք ուզենա, որ ձեր փոքրիկ լեռնային Բարբադոսը մնա այդ վիթխարի փլվածքների տակ։ Ափսոս են ձեր հազարամյակների մշակույթի տեր, իմաստուն բարբադոսցիները։
– Իսկ…
– Իսկ նոր ու անմրցելի զինատեսակները՞,– իսկույն կռահեց դեսպանը։
– Այո։ Միթե՞ որևէ մի երկիր կամ ողջ աշխարհը կարող է դիմադրել Պռուսիայի հզոր ռազմաուժերին ու նրա կործանիչ զենքերին։
– Մարտական թռչող ափսեների՜ն, ստորգետնյա հողափոր սուզանավերի՜ն, կործանիչ մետեորիտային հրթիռների՜ն, լազերային կայծակների՜ն,– ծոր տվեց դեսպանը,– էհ Ժորժ, ժո՛րժ, միամիտ բարբադոսցի։ Որտե՞ղ ես դու նման բաներ տեսել: Այդ ամենը, ինչպես ասում են «պոնտեր» են, բլեֆ է, ինչպես սիրտդ կուզե: Դրանք ընդամենը կոմպյուտերային գրաֆիկայով պատրաստած ագիտացիոն տեսահոլովակներ են, մուլտեր են, որոնք Անգլիայում ենք պատրաստել, այսպես ասած, հասարակության գիտակցության վրա ազդելու համար։ Իսկ Վալդեմարի մարտական կոչերը մեր իսկ ջրաղացին են ջուր ցանում։ Ամբողջ աշխարհը պիտի հավատա, որ Վալդեմարն ու իր ժողովուրդը աշխարհի անվտանգությանը սպառնացող հրեշ է ու պետք է համախմբվել ընդդեմ նրան ու Պռուսիային։
– Չեմ հավատում,– վճռորեն շեշտեց Ժորժը,– ձեր ոչ մի խոսքին չեմ հավատում։ Դուք անգլիացիներդ խարդավանքների հմուտ վարպետներ եք ու այդ իսկ պատճառով ձեր կողմն եք քաշել համարյա թե բոլոր երկրներին ու նախանձում եք Պռուսիային, որ նրան երբեք չի լքի մեր լեռնային Բարբադոսը։ Իսկ հարգարժան Վալդեմարի մասին ձեր բամբասանքները, հորինված հեքիաթներ են։ Դուք նախանձում եք նրա փառքին։
– Միամիտ բարբադոսեցի։ Արի՛ ստուգենք ու քեզ ապացուցեմ, որ իմ խոսքերի մեջ ոչ մի սուտ չկա։
– Ինչպե՞ս դա կարող եք անել։
– Հնարի՛ր ցանկացած անհեթեթություն, մի դեզինֆորմացիա տուր ու վաղը կիմանաս։ Մեր կարգադրությամբ վաղը Վալդեմարը կզանգի ու կկրկնի քո ասածը։