Գլորյա մոլորակի մի փոքրիկ լեռնային երկիրում՝ Արատտայում, էրեբան մայրաքաղաքով, որի բնակիչները աշխատասեր և բարեհամբույր մարդիկ էին, ողջ մոլորակում բռնկված վիրուսային համաճարակի պատճառով, դարձել էին ավելի նյարդացած և անկանխատեսելի:
Շաբաթ առավոտյան, սովորականի պես, հայտնի կենսաբան Ալիմյանը, Էրեբան քաղաքի կենտրոնական մասում գտնվող իր հին ու համեստավուն տան բակում, որը ժառանգություն էր ստացել ծնողներից, թիկնած իր սիրելի բազմոցին, սուրճ էր խմում:
Հիսունն անց կենսաբանը, որ դեռ մի երկու տարի առաջ բժշկական համալսարանի դոկտոր պրոֆեսոր էր և ղեկավարում էր «վարակիչ հիվադությունների» ամբիոնը, արդեն գործազուրկ էր: Նա, նոր նշանակված համալսարանի ռեկտորի սրտովը չէր, որին, իր հերթին նշանակել էին նոր իշխանությունները: Նոր ռեկտորը առաջարկեց իրեն կամավոր հեռանալ ամբիոնից, իր տեղը զիջելով մի երիտասարդ, քսանութ տարեկան ասպերանտի, որ դեռ նոր պիտի գիտության թեկնածուի թերզ պաշտպաներ:
Շնոբելյան մրցանակի նախկին թեկնածուի համար դա շատ վիրավորական էր և երբ նա ուղիղ հարց տվեց նոր ռեկտորին, թե ինչու՞ նա չի կարող շարունակել իր գործնեությունը ամբիոնում, ռեկտորն ասաց.
– Պրոֆեսո՛ր, ժամանակակից գիտությունը նոր մոտեցումներ է պահանջում նաև կենսաբանության ոլորտում, իսկ դուք շարունակում եք ձեր գիտական գործնեությունը, հնացած, դասական մեթոդներով: Անգամ միկրօօրգանիզմներն են փոխվել ժամանակակից աշխարհում և կենսաբանության ոլորտում ևս պահանջվում են հեղափոխական գաղափարներ:
– Գրողը տանի, ի՞նչ հեղափոխական գաղափարների մասին է խոսքը,– հակաճառել էր պրոֆեսորը,– միթե՞ ոսկեգույն ստաֆիլակոկկը, ստեպտակոկը, կանդիդայի սունկը կամ հերպեսի ու կարոնավիրուսի վիրուսները և նրանցից առաչացող հիվանդությունները էլի նույնը չեն: Այո, նրանք մուտացիայի են ենթարկվում, գենետիկորեն փոխվում են և մենք ուշի–ուշով հետևում ենք այդ վերափոխումներին, բայց նրանք այնքան հաճախ են մուտացվում, որ ձեր մոտեցումով, ամեն օր պիտի ամբիոնի վարիչ փոխե՞ք:
Վեճը անիմաստ էր, հանգիստ դիմում գրեց և հեռացավ: Ինքն էլ արդեն կռահում էր թե «որտեղից էր փչում քամին»:
Միայն մի բան էր ափսոսում և դա այն չէր, որ չհասցրեց թոշակ ստանալ, այլ այն, որ այլևս հնարավորություն չի ունենա շարունակելու համալսարանի լաբորոտորիայում իր հետա–զոտությունները կորոնավիրուսի մուտացիայի և նրանց ազդեզությունը խրոնիկ հիվանդությունների վրա փորձերը, որ շատ արդիական էր հենց այս համաճարակի պայմաններում: Նա արդեն նոր դեղ հայտնաբերելու շեմին էր և ահա քեզ հեղափոխություն, ավելի ճիշտ՝ տեղափոխություն և կադրերի փոխարինում տգետ ու անճարակ մասնագետներով: