Олардан инг уллу оьлчевдегиси – «Пай хаммарны ёлу булан» деген ат бу лан 1992 нчи ва 1997-нчи йылларда Магьачкъалада басылгъан, асарланы жыйымы гьисапда эки айры китап этилип чыкъгъаны болду.
Къумукъ элни, Дагъыстанны кёгюнде балкъыгъан шавлалы юлдузлардан инг де гёрмеклиси болгъан алим, жамият чалы шывчу, шаир ва язывчу Абусупи ян Ака евни (о оьзюню фамилиясын бир-бирде «Арсланбеков» деп де юрютген) яшав ва яратывчулукъ ёллары, байлавлукълары гьакъында, ону 135 йыллыгъына багъышлап, газетни имканлыкъларына да бойсынып къысгъача буса да, эсгермекни тийишли гёремен. Бу маънада толулукъ излейген адам, бизин алъякъда басып чыгъаргъан айры-айры макъалалары бызгъа ва айрокъда Солтанмурат Акъби евни, Абдулкъадир Абдуллатиповну, Са лав Алиевни, Забит Акъавовну, Амирхан Исаевни, Магьаммат Абдуллаевни, Бекир Чобанзадени ва башгъаларыны илму-ах тарыв ишлерине къарамакъны таклиф этмеге ярай. Ондан къайры да, 1992-нчи йылда Россияны Илмулар академиясыны Дагъыстан Илму маркези Магьачкъалада орус тилде чыгъаргьан «Абусупиян Ака евни адабият ва илму варислиги» деген макъалаланы жыйым китабында да кёп ва тюрлю маълуматлар тапма болагъанын эс герип къояйыкъ.
Уллу алим Абусупиян Акаев 1872-нчи йылны 8-нчи декабринде (гьижрат булан: 1289-нчу йылны шаввал айыны 7-синде) тувгъанлыгъы гьакъында ону атасы Акай къади арап тилде язып къойгъан кагъ ызлар гьали де сакъланып бар. Атасыны терен гьакъыллы ёл гёрсетивлери булан, уьч де агъа-ини – Абулхайыр, Абуюсуп ва Абусупиян – заманына гёре яхшы билим алгъанлар. Эки де агъасын абур лу ругьанилик ишлеге башгъа юртлагъа чакъырып, олар гёчюп гетип, Абулхай ыр – Гьелиде, Абуюсуп да Халимбекавул да ишлей туруп, о юртларда къалып да къалгъанлар ва гечингенде онда гёмюл генлер. Гьелилилени ва халимбекавуллу ланы эслилерини эсинде олар даимликге къалгъанлар, оланы уллу абур булан гьа ли буссагьатда да эсгерелер.
Акай къадини гиччи авлети Абусупи ян айрокъда илмугъа, динге бек амракъ болуп оьсген. Атасы ва агъалары йимик ругьанилик ишлерде болмаса да, о динни къатты кюйде тутмагъа, динни кюрчюле ринден ва арапча Къуръанны уьйретивден устазны даражасында дарслар юрютмеге, динге багъышлангъан масъалалагъа гёре оьзю кёп-кёп китаплар язмагъа да бажар гъан. Абусупиян язып чыгъаргъан бары да китапланы яртысындан да кёбюсю динге багъышлангъанлыкъны айтып къойсакъ да, сёзлерибизге мекенли далил болуп токътажакъ. Бу тармакъдагъы ону билим даражасына герти мюкюрлюк этип, халкъ огъар «шайых» ва «апенди» деген абурлу атланы берип эсгерегени де негьакъ тюгюл. Абусупиян ата юрту Тёбен Къазаныш да охугъан, сонг буса Жюнгютейде, Темир ханшурада, Таргъуда, Согъратда, Къаргъа лыда (Оренбургну ювугъунда) охувларын, билим алывун давамлашдыргъан, тюр лю-тюрлю илмулардан яхшы кюйде пай алгъан. XX асруну аввалгъы йылларын да ол Татарстангъа, Тюркиягъа, Мисриге (Египетге), Къырымгъа этген сапарлары огъар касбу билим алмагъа, ярыкъланды рывчулукъ ёлун мекенли кюйде танглап, о ёлда токъташмагъа, касбу билимин арт дырмагъа хыйлы болушлукъ этген. Ону булан бирче де, о хыйлы тиллени билмеге бажаргъан: оьз ана тилин теренден бил генден къайры, татарча, истамбул-тюрк че, азербайжанча, арапча, фарсча, орусча, аварча да билген. Амма дюньяны къай сы тилинден де, оьзю къумукъ тилни инг арив, гелишли ва бай гёрген.