Көтмәгәндә ишектә кыңгырау шалтырады. Соң иде инде, мондый вакытта беркем дә килеп йөрми торган иде. Әтисе үзе генә, тәүлекнең теләсә кайсы вакытында кайтып керергә, яки чыгып китәргә мөмкин. Аның эше шундый. Ә башкалар бу вакытта… Кыңгырау тавышы тагы кабатланды.
– Кем йөри икән? – дигән тавыш ишетелде кухнядан, – Берәүне дә көтми идем.
– Күрше Зоя булырга тиеш, – диде әнисе, – Зифага күлмәкләр алып кайттым, кич кертермен дигән иде.
– Нинди күлмәкләр тагын? Аның киеме юкмы әллә?
– Төркиядән.
Әнисе кухнядан чыгып йозакны бора башлады. Фатирдан чыккач, тагын бер тимер ишек бар иде әле. Ләкин әнисе фатир ишеген ачу белән аны кемдер өй эченә этәрде. Уртачадан калкурак буйлы, атлетларча таза гәүдәле бу егетне Зифаның беркайчан да күргәне юк иде. Ул бер кулы белән әнисенең авызын каплаган, икенче кулына озын көпшәле пистолет тоткан. Мондый пистолетны Зифа күрше малайларының кулында әллә ничә тапкыр күргән иде инде. "Карале, әллә өлкәннәр дә атышлы уйный микән?" – дигән уй ялтлап узды.
– Кем бар? – дигән тавыш ишетелде кухнядан һәм әтисе үзе дә күренде, – Ник дәшмисең?
Егет шундук каршы атлады һәм пистолетын әтисенең маңгаена төзәп атып җибәрде. Әтисенең маңгаенда кызыл нокта пәйда булды, ә аның артындагы стенага кан катыш сыекча чәчрәде. Әтисе акырын гына идәнгә сыгылып төште дә беркадәр тартышканнан соң тынып калды. Әнисе нәрсәдер кычкырырга теләп чәбәләнде. Егет аны ычкындырды һәм икече мизгелдә башына пистолет төбәде. Зифа күзләрен четердәтеп йомды. Берни күрмәде, бары тик кабартылган шар шартлагандагы кебек шатырдау гына ишетелде. Зифа күзләрен ачты. Пистолет тоткан егет уйнап йөргән кеше кебек түгел иде. Ул кыска кара чәчле, кара кашлы, зәңгәр күзле. Һәм бик җитди. Тирә-якка каранып алды да йокы бүлмәсенә атлады.
– Син кем? – Нәфисәнең куркулы тавышы ишетелде, – Атышлы уйныйсыз мени?
Җавап бирүче булмады. Шартлау тавышы ишетелде. Бераздан йокы бүлмәсе ишегеннән куе кан агып чыкты. Пистолет тоткан егет ашыкмыйча гына бөтен бүлмәләргә күз салып, беркадәр тыңланып торды. Һәм Зифа яшеренгән шкафка карады. Кызның коты алынды, ул кычкырып җибәрмәс өчен иреннәрен тешләде, суламаска тырышты. Пистолетлы егет барсын да үтәдән-үтә күрәдер кебек тоелды, ул әле дә Зифага туп-туры карап торган шикелле иде. Тик ул кыз янына килмәде. Иелеп идәндә ятканнарның беләкләрен капшап чыкты да канга басмаска тырышып ишеккә атлады. Тышка чыккач, аны бикләде бугай, йозак борган тавыш ишетелде.