Язмыш юлларыңның башы гына,
Ялгышларга зинhар юлыкма.
Ашыктырса кайчак хыялларың,
Чын күңелдән хисләр булыпта.
Ялган хисләр, озак яши алмый,
Бик тиз генә чынга ашыпта…
Күңелеңне тыңлап кара башта,
Упкыннарга, иртә ашыкма…
Алда көтә тормыш сынаулары,
Канатларың булсын кагарлык.
Юлда, юлдаш булсын ышанычлы,
Бәхет юлын бергә табарлык…
Күңелләр бит көтә могьҗизәләр,
Кайвакытта бик тиз алдана…
Бүгенгеләр алар артта кала,
Яшәү кирәк карап алгада…
Язмыш юлы ялгышларың аша,
Упкыннарга алып бармасын…
Үтә алган дөрес сукмакларны,
Бәхет юлларына ялгасын…
Юллар үтсен, хәтерләрдә калып,
Сагынырлык истә калырлып.
Упкыннардан ерак була алып,
Язмыш юлларыннар барырлык