Bu kadar güzelliğin karşısında suskundum, hatırasını hafızamda tuttuğumu sanıyordum, çünkü sınıf arkadaşlarımın hayran olduğu bazı stanzalarımda onun soluk mürekkepleri vardı. Işıkla dolu, şehvetli melodilerle, karışık binlerce aromayla, baştan çıkarıcı kadınların pek çok kıyafetinin fısıltılarıyla dolu bir balo salonunda, on sekiz yaşında rüyasında gördüğümüz kişiyi buluruz ve onun kaçak bir bakışı alnımızı yakar ve sesi bir an için bizim için diğer tüm sesleri susturur, ve çiçekleri bilinmeyen özleri geride bırakır; Sonra göksel bir secdeye düşeriz: sesimiz güçsüzdür, kulaklarımız artık onu duymaz, gözlerimiz onu takip edemez. Ama tazelenmiş zihni, saatler sonra hafızasına döndüğünde, dudaklarımız şarkılarda övgülerini mırıldanıyor ve o kadın, aksanı, görünüşü, halılar üzerindeki hafif adımı, o şarkıyı taklit eden, kaba olanın ideal olduğuna inanacağı şey. Böylece gökyüzü, ufuklar, pampalar ve Cauca'nın zirveleri, onları düşünenleri susturur. Yaratılışın büyük güzellikleri bir anda görülemez ve söylenemez: sadakatsiz hafızayla soluk ruha geri dönmelidirler.
Gün batımından önce, dağın yamacında ailemin evinin beyazladığını görmüştüm. Ona yaklaştığımda, endişeli bir bakışla söğüt ve portakal ağaçlarının gruplarını saydı, bu gruplardan kısa bir süre sonra odalara dağılan ışıkların geçtiğini gördüm.
Sonunda, oluştuğunu gördüğü meyve bahçesinin hiç unutulmamış kokusunu soludu. Atımın at nalı bahçenin parke taşı üzerinde parlıyordu. Tarif edilemez bir çığlık duydum; Annemin sesiydi: Beni kollarında tutup göğsüne yaklaştırırken, gözlerimi bir gölge kapladı: bakir bir doğayı harekete geçiren yüce bir zevk.
Gördüğüm kadınlarda, kız bıraktığım kız kardeşlerimde tanımaya çalıştığımda, Mary yanımda durdu ve gözleri uzun kirpiklerle çevrili geniş göz kapaklarıydı. Kolum omuzlarından yuvarlanırken, beline doğru fırçalandığında en belirgin allıkla kaplı olan yüzüydü; Ve gözleri hala nemliydi, ilk sevgi dolu ifademe gülümsüyordu, tıpkı ağlaması bir annenin okşamasını susturan bir çocuğunki gibi.
Saat sekizde, evin doğu kısmında pitoresk bir konumda bulunan yemek odasına gittik. Ondan dağların çıplak sırtlarını gökyüzünün yıldızlı arka planına karşı görebiliyordunuz. Çölün auraları bahçeden geçti ve gelip bizi çevreleyen gül çalılarıyla oynamak için aromalar topladı. Kararsız rüzgar, nehrin sesinin dakikalarca duyulmasına izin verdi. Bu doğa, gecelerinin tüm güzelliğini gösteriyor gibiydi, sanki dost canlısı bir misafir kabul ediyormuş gibi.