Читать Mary (Türkçe) - Jorge Isaacs

Mary

Birkaç yıl önce Bogota'da kurulan ve o zamanlar Cumhuriyet çapında ünlü olan Dr. Lorenzo María Lleras'ın okulunda eğitimime başlamak için babamın evinden alındığımda bile çocuktum.

Yolculuğumun arifesinde, akşamdan sonra, kız kardeşlerimden biri odama girdi ve bana tek bir sevgi dolu kelime söylemeden, hıçkırıklar sesini bastırdığı için, kafamdan bir saç kesti: dışarı çıktığında, gözyaşlarının bir kısmı boynumdan aktı.

Ağlayarak uykuya daldım ve daha sonra acı çekmek zorunda kalacağım birçok üzüntünün belirsiz bir önsezisini yaşadım. Çocuksu bir kafadan çıkarılan tüyler; Bu kadar yaşam karşısında ölüme karşı sevginin bu önlemi, uyku sırasında ruhumun varlığımın en mutlu saatlerini anlamadan geçirdiğim tüm yerlerde dolaşmasını sağladı.

Ertesi sabah babam annemin kollarını başımdan ayırdı, gözyaşlarıyla ıslanmıştı. Kız kardeşlerim, vedalaştıklarında, onları öpücüklerle silip süpürdüler. Mary alçakgönüllülükle sırasını bekledi ve vedalaşırken, pembe yanağını benimkine birleştirdi, ilk acı hissiyle dondu.

Birkaç dakika sonra, yüzünü gözlerimden saklayan babamı takip ettim. Çakıl taşlı yoldaki atlarımızın ayak sesleri son hıçkırıklarımı boğdu. Çayırları sağımızda bulunan Sabaletas'ın söylentisi bir an için yatıştı. Zaten evden istenen gezginlerin görüldüğü yolun tepelerinden birinin etrafında dolaşıyorduk; Gözlerimi ona çevirdim ve sevdiklerimden birini aradım: Mary, annemin odasının pencerelerini süsleyen sarmaşıkların altındaydı.

Altı yıl sonra, lüks bir Ağustos'un son günleri, yerli vadiye döndüğümde beni karşıladı. Kalbim vatansever sevgiyle dolup taştı. Zaten gezinin son günüydü ve yazın en parfümlü sabahının tadını çıkardım. Gökyüzünün soluk mavi bir tonu vardı: doğuda ve dağların yükselen sırtlarında, hala yarı yas tutmuş, sevgi dolu bir nefesle dağılmış bir dansçının sarığının gazlı bezi gibi küçük altın bulutları dolaşıyordu. Güneyde, gece boyunca uzaktaki dağları susturan sisler süzülüyordu. Geçişi beni engelleyen akarsularla sulanan yeşil gramallerin ovalarını geçtim, güzel inekler lagünlere girmek için sesteaderos'larını bıraktı ya da çiçekli ayak izleri ve yapraklı incir ağaçlarıyla tonozlu yollarda. Gözlerim, yaşlı çiftlerin tepeleri tarafından gezginden yarı yarıya gizlenmiş olan bu yerlere hevesle sabitlenmişti; erdemli ve dost canlısı insanlar bıraktığı çiftlik evlerinde. Böyle zamanlarda U***'nun piyanosunun aryaları kalbime dokunmazdı: Soluduğum parfümler lüks elbiselerine kıyasla çok hoştu; O isimsiz kuşların şarkısının kalbime o kadar tatlı armonileri vardı ki!