Читать Тамырсыз көлеңке - Юнус Өзқан

На данной странице вы можете читать онлайн книгу "Тамырсыз көлеңке" автора Юнус Өзқан. Общий объем текста составляет эквивалент 25 бумажных страниц. Произведение многоплановое и затрагивает разнообразные темы, однако его жанры наиболее вероятно можно определить как книги о приключениях, книги о путешествиях, мода и стиль. Книга была добавлена в библиотеку 09.07.2025, и с этой даты любой желающий может удобно читать ее без регистрации. Наша читалка адаптирована под разные размеры экранов, поэтому текст будет одинаково хорошо смотреться и на маленьком дисплее телефона, и на огромном телевизоре.

Краткое описание

«Мен кесілген жерімнен жарық шашамын» – бұл Әлихан есімді жас жігіттің жүрек тереңінен басталып, елдер мен шекараларды, уақыт пен үнсіздікті кесіп өтетін тағдырлы сапарының көркем баяны. Бұл шығарма – отбасылық ауырлықты, ана мейірімін, жат елдегі жалғыздықты және жүректен шыққан өлең мен ішкі үнді өре отырып, адам рухының шексіздігін паш етеді.

Эгей теңізінің жағасындағы тыныш ауылдан басталған бұл хикая, Түркияның қатаң тәртіпті теңіз училищелерінен өтіп, Қазақ даласында жаңа түбірін тауып, жүрек күнделігіне айналады. Әлихан – тек бір кейіпкер емес, ол – мыңдаған көшпенді жастың ішкі даусы, үнсіз мұңы мен ішкі сәулесі.

Бұл кітап – жай ғана роман емес, өткеннің жарасынан өскен жаңа болмыстың жыры. Тілі – поэтикалық, мазмұны – терең, ал хабары – әмбебап:

Адам өз үйін жерден емес, жүректен табады.

Книга Тамырсыз көлеңке онлайн бесплатно

І-Бөлім: Бәйтерексіз Үй

«Кейде бір ауылдың тым-тырыс кешінен бір шырқыраған үн шығады. Сол үн – басқа елдің жұлдызсыз түндеріне жетіп, үнсіз жүректерді оятады.»

Жер тыныш. Бірақ бұл тыныштық Әлиханның жанын мазалаған ішкі дауылды өшіре алмады. Эгей теңізінің көмескі тартқан жағалауында орналасқан, адам баласы ұмытқандай көрінетін бір ауыл – оның балалық сахнасы болды. Әр үйдің қабырғаларына сіңген ескі темекі иісі, ескі радиолардан кешкілік естілетін сарнаған үн, терезеден түскен айдың жарығынан қорыққандай қалтыраған перделер – бәрі оның жадысында өшпестей орын алған.

Бұл ауыл – оның балалық шағының көркем де қайғылы театры. Ал Әлихан – сол сахнаның басты кейіпкері емес, кейде үнсіз бақылаушысы еді. Ол сол сахнада әжесі Гүлсімнің шексіз билігімен, атасы Шаймерденнің сырт көзге жұмсақ, бірақ көлеңкелі махаббатымен өсті. Тұңғыш немере ретінде бүкіл ауылдың үмітін арқалап, ерекше махаббатқа бөленді. Алайда бұл әлемде ешқандай махаббат мәңгі қалмайды, ешбір көзжұмбайлық бала болып қала алмайды.

Әлихан бес жасында ойыншықтармен емес, атасының өткен өмірінің қараңғылығымен ойнауға мәжбүр болды. Атасының шертетін сырлары – заңнан тыс істер, шекара асырып әкелінген тауарлар, түн ішінде сыбырмен айтылатын үрейлі әңгімелер – оның балалық түстерін тұншықтырып тастайтын. Бірақ бала жүрек мұны сезбейтін. Оның әлемінде бір ғана ақиқат бар еді: не қаласа – орындалады. Ойыншық керек пе – табылатын. Бақша керек пе – салынып берілетін. Әлем соның ермегі үшін құрылғандай сезілетін. Ол өзі үшін ойластырылған ертегіде өмір сүріп жатқандай еді.

Алайда бұл ертегі шынайы өмірдің өткір шындықтарымен түйіскенде бәрі өзгерді. Әмір дүниеге келгенде – Әлиханның бейқам әлемі теңселіп, орны ауысты. Көп баладай ол қызғанышпен өртенбеді. Қайта, толқыды. Енді оған бірге тауға шығатын, көктемде шөп жинауға көмектесетін, бұлақ бойында жалаңаяқ шапқылайтын бауыр пайда болғандай болды. Оған дос, серік керек еді – және Әмір сол сағыныштың жауабына айналды.

Алайда бұл әңгіме жалғыз Әлихандікі емес. Бұл оның анасы Сәуленің де, әкесі Нұрланның да, бүкіл үйдің – бүкіл тағдырдың – баяны болатын. Сәуле – тағдыры тікенекті, үміті езіліп қалған бір әйел. Ол – грек жерінен көшіп келген отбасынан шыққан, жеті балалы, кедейліктің қамытын ерте киген, тағдырына көндіккен қыз. Он үш жасында тұрмысқа шықты – сүймеген адамға. Оның жүрегінде басқа жанның иісі бар еді, бірақ шешесі: «Ол жақта аш қалмассың», – деп, оны бөтен үйге шығарып салды. Бұл – қоштасу емес, мәжбүрлік еді.